AS ABEYAS

Mirando pas mías abeyas

Paso as horas embobado,

miyor que tando nel cine

ou pol mundo viaxando,

apréndoche así ben más,

que frente a tele sentado.

 

Eo, séntome nun penedo

que ta justamente al llado

y allí me pasan as horas,

sin problemas nin enfados.

 

Condo empezas a mirar,

veslo todo enmarañado,

pero si esperas un pouco,

xa ves todo controlado.

 

Hailas que vein como tollas,

póinse na porta girando,

pa un llado, pa outro,

y outra vez pal outro llado,

dan as alas sin parar,

parece que tan beilando,

pero, é qu´encontraron un tesoro

y vein a comunicallo.

Dicen a dirección,

señalan el punto esato.

Penso que nun hai topógrafo,

que faiga un mayor plano.

 

Nun fain como os homes,

que si encontrasen algo

¡Iban tello ben callado!

pa nun compartir con nadie

y poder solos gastallo.

 

Ellas nun saben d´envidias,

nin traicióis, nin engaños,

trabayan todas pa todas,

cada úa nel sou cargo.

A reina que pon os ovos,

outras vanlos colocando,

dan de comer ás larvas

tein todo llimpio y ventilado.

Fain el miyor dulce

que poda fer un humano.  

Lo mesmo che val pá piel,

que pa curar un catarro,

val pa endulzar el café,

ou pa fer cualquier guisado,

pos é todo natural,

feito con muito cuidado.

 

Nun yes importan as horas

nin tampouco el trabayo,

¡eso tenlas sin cuidado!

¡Como tuveran cunta-kilómetros!,

¡Iban a tello gastado!

pero, como nun tein reló,

solo importa el resultado.

 

El mel, que fain estas mías,

é de lo mayor ¡sabe qu´é un milagro!

Feito con netar de miles de frores

qu´ellas van recolectando,

pos non deixan fror que nun miren,

desde El Pato a San Fernando

y usan augua cristalina,

da que vei deixando el orbayo.

 

Eo, condo vou a esmelgar,

sinto que las tou roubando,

por eso, si me pica algúa,

dóulo por ben empleado,

deféndense del lladrón

que yes rouba el sou trabayo

y salen a luchar,

dando a vida sin pensallo.

 

Por proteger a colmena,

xa ta todo compensado.

 

¡Si fixeran así os homes!

¡Iba a cantar outro gallo!

 

TERESA LÓPEZ GARCÍA

Septiembre 1994

Si quieres puedes dejar un comentario...

5 × cuatro =